Mamma Mia!

Dün gece her şey OH ile akşamın onunda sinemaya gitme kararıyla başladı.. OH'lara gidip araba aldık, matineye baktık ve en uygununun 24.00daki mamma mia olduğuna karar verdik.. Bilet almaya çıktığımızda hayatımda daha hiç sıra beklememiş olduğum sinemada 23.00da sıra bekledim ki bu bana çok ilginç geldi.. Önümüzdeki insanlar yer seçerken bir baktık salon dolu, oeghk! dedik daha neler, ve herkesin Jules Verne'in Dünya'nın Merkezine Yolculuğu'na gittiğini gördük, bize sıra geldiğinde bizim gideceğimiz mamma mia'ya kimsenin gitmediğini gördük, biletimizi aldık..
Bir saat dolandıktan sonra geri geldiğimizde salonun açılmasını beklerken kendimizi çok garip hissettik sanki toplumdan dışlanmışız gibi.. Herkes aynı filme gitmeye çalışıyordu.. Bir ara acaba gidip biletleri mi değiştirsek diye karaktersizce bir düşünceye kapıldık, koyun psikolojisi.. Sonra metanetimizi muhafaza ettik ve girdik salona..

Mamma mia müzikal falan ama oldukça eğlenceli ve hareketli.. Her şarkı söylenmeye başlandığında arkadan kameraya doğru yürüyen bir dansçı grubu çıkıyor.. Hiç çıkmadılarsa 15 defa çıktılar ve o çıkışlarına manyak gibi sürekli güldük..
Meryl Streep ve Pierce Brosnan eğer filmde şarkıları kendileri söylüyorlarsa çok bozulacağım, o ne ses arkadaş.. İnsanlar oynuyor, dans ediyor, şarkı söylüyor her şeyi yapıyorlar, mal oldum..
İzlenesi film, değişik ve güzel..
Aferin..